วัตถุดิบ วัตถุดิบในการผลิตกระเป๋ามีค่อนข้าง หลากหลาย ได้แก่ หนังแท้ หนังเทียม ผ้าโพลีเอสเตอร์ หรือ พลาสติกขึ้นรูป เป็นต้น
รูปแบบหรือดีไซน์ของกระเป๋า ผู้ประกอบการควรเตรียมรูปแบบกระเป๋า ไว้ให้ลูกค้าเลือกอยู่จำนวนหนึ่ง เพื่อให้ใกล้เคียง ความต้องการของลูกค้าให้มากที่สุด แต่โรงงาน ก็สามารถผลิตตามคำสั่งของลูกค้าได้ในกรณี ที่ลูกค้ามีแบบมาอยู่แล้ว นอกจากนี้ โรงงาน ควรผลิตสินค้าตัวอย่างให้ลูกค้าพิจารณาก่อน เริ่มสั่งผลิตสินค้าจริงว่าตรงตามความต้องการ ของลูกค้าหรือไม่
การกำหนดราคา ผู้ประกอบการควรคำนึงว่าสินค้ากระเป๋า แต่ละแบบและแต่ละครั้งในการผลิตจะมีราคา ผลิตต่อชิ้นไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับลักษณะ และ รูปแบบของกระเป๋าที่ต้องการ รวมถึงจำนวนปริมาณในการสั่งผลิตต่อครั้ง ยิ่งปริมาณสั่ง ผลิตต่อครั้งมาก ค่าใช้จ่ายในการสั่งผลิตกระ- เป๋าก็จะยิ่งถูกลง แต่สามารถคิดค่าใช้จ่ายเพิ่ม ในกรณีที่ลูกค้าต้องการปักหรือสกรีนโลโก้ ตราสินค้าของลูกค้าลงบนกระเป๋าได้
เมื่อต้องการเริ่มธุรกิจผลิตกระเป๋า ผู้ประกอบการสามารถจดทะเบียนธุรกิจได้ ตามรูปแบบของกิจการและสามารถเข้าสู่ ระบบภาษีได้โดยการขอมีเลขประจำตัวผู้เสียภาษีกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง และในกรณีที่ มีเงินได้เกินกว่า 1.8 ล้านบาท ต่อปีก็จะต้อง จดทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นผู้ประกอบการ จดทะเบียนด้วย
เตรียมการเริ่มผลิต
การซื้อวัตถุดิบ วัสดุอุปกรณ์ และ เครื่องมือในการประกอบธุรกิจ
ภาษีมูลค่าเพิ่ม
เราต้องเสียภาษีมูลค่าเพิ่ม ไม่ว่าจะจด ทะเบียนภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นผู้ประกอบการจด ทะเบียนหรือไม่ก็ตาม เราจะถูกเรียกเก็บภาษี มูลค่าเพิ่มในอัตราร้อยละ 7 จากผู้ขาย โดย ผู้ขายจะต้องออกใบกำกับภาษีให้ ซึ่งเราก็จะ ต้องจัดเก็บไว้เพื่อใช้สำหรับการคำนวณภาษี มูลค่าเพิ่มในแต่ละเดือน และเพื่อเป็นหลักฐานในการรับรู้รายจ่ายในการคำนวณภาษีเงินได้ ต่อไป ในกรณีที่ผู้ประกอบการจดทะเบียน เป็นผู้ประกอบการจดทะเบียน ผู้ประกอบการ ต้องจัดทำรายงานภาษีซื้อและรายงานสินค้า และวัตถุดิบ
ภาษีศุลกากร
หากผู้ประกอบการมีการนำเข้าวัสดุ อุปกรณ์และเครื่องมือในการประกอบธุรกิจ ผู้ประกอบการมีหน้าที่ต้องยื่นใบขนสินค้า ขาเข้าซึ่งมีขั้นตอน ดังนี้
1. เริ่มจากการลงทะเบียนเป็นผู้ผ่านพิธี การศุลกากรทางอิเล็กทรอนิกส์แบบไร้เอกสาร (Paperless) โดยลงทะเบียนเฉพาะครั้งแรก เท่านั้น
2. ผ่านพิธีการนำเข้าสินค้าโดยต้องศึกษา เรื่องพิกัดอัตราภาษีศุลกากรเพิ่มเติมตามแต่ละ ประเภทของสินค้าที่นำเข้า
การจ้างลูกจ้าง
ในกรณีที่เรามีลูกจ้าง เราต้องทำการ เสียภาษีเงินได้ หัก ณ ที่จ่าย เพื่อนำส่งกรม สรรพากรภายในวันที่ 7 ของเดือนถัดไปที่ เราจ่ายเงินเดือนหรือค่าจ้างหรือโบนัส ฯลฯ
การจัดหาสถานที่ตั้ง
สำหรับผู้ให้เช่าต้องเสียภาษีเงินได้ ในฐานะที่มีรายได้จากการให้เช่าและต้อง เสียค่าอากรแสตมป์ตามมูลค่าของสัญญาเช่า ส่วนสำหรับผู้เช่าเฉพาะกรณีที่เป็นนิติบุคคล การจ่ายค่าเช่าต้องเสียภาษีเงินได้ หัก ณ ที่จ่ายด้วยนะ
พอเราเริ่มประกอบกิจการได้ จัดจำหน่ายในประเทศ มีรายได้ จนเริ่ม ส่งออกไปจำหน่ายยังต่างประเทศ เราก็ต้อง เรียนรู้เรื่องวิธีการชำระภาษีด้วยเช่นกัน
จำหน่ายในประเทศ
ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา
ต้องยื่นแบบชำระภาษีปีละ 2 ครั้ง ได้แก่
> ครั้งแรก ยื่นตามแบบ ภ.ง.ด.94 ใน เดือนกันยายน สำหรับเงินได้ใน เดือน มกราคม-มิถุนายน
> ครั้งที่สอง ยื่นตามแบบ ภ.ง.ด.90 ในเดือนมีนาคมของปีถัดไปสำหรับเงินได้ใน เดือนมกราคม-ธันวาคม โดยนำภาษีที่จ่าย ครั้งแรกมาหักออกจากภาษีที่คำนวณได้ในครั้งที่สอง
ภาษีเงินได้นิติบุคคล
ผู้ประกอบการที่ต้องเสียภาษีเงินได้ นิติบุคคลต้องยื่นแบบชำระภาษีต่อกรมสรรพากร ณ สำนักงานสรรพากรพื้นที่สาขาในเขตท้องที่ ที่สถานประกอบการตั้งอยู่ หรือยื่นทางอิน- เทอร์เน็ต ปีละ 2 ครั้ง ได้แก่
> ภาษีเงินได้ครึ่งรอบระยะเวลาบัญชี ยื่นตามแบบ ภ.ง.ด.51 ภายใน 2 เดือน นับ แต่วันครบ 6 เดือนของรอบระยะเวลาบัญชี
> ภาษีเงินได้สิ้นรอบระยะเวลาบัญชี ยื่น ตามแบบ ภ.ง.ด.50 ภายใน 150 วันนับแต่วัน สุดท้ายของรอบระยะเวลาบัญชี โดยนำภาษี ที่จ่ายในครึ่งรอบระยะเวลาบัญชีมาหักออก จากภาษีที่คำนวณได้เมื่อสิ้นรอบเวลาบัญชี
ภาษีมูลค่าเพิ่ม
ผู้ประกอบการต้องเรียกเก็บภาษีมูลค่า เพิ่มจากผู้ซื้อและออกใบกำกับภาษีให้แก่ผู้ซื้อ เมื่อส่งมอบสินค้า โดยเราต้องจัดทำรายงานสินค้าและ วัตถุดิบรายงานภาษีขายและยื่นแบบภาษี มูลค่าเพิ่มตามแบบ ภ.พ.30 ในแต่ละเดือน ภายในวันที่ 15 ของเดือนถัดไป
จำหน่ายนอกประเทศ
เราจะต้องยื่นแบบแสดงรายการเพื่อ เสียภาษีมูลค่าเพิ่มซึ่งเสียภาษีในอัตราร้อยละ 0 และยื่นใบขนสินค้าขาออกเพื่อผ่านพิธีการ ศุลกากรแบบไร้เอกสาร (Paperless) เพื่อ เสียอากรขาออกตามที่กำหนดนอกเหนือจาก ภาษีเงินได้
• ผู้ประกอบการที่เป็นวิสาหกิจชุมชนที่มิใช่ นิติบุคคลและมีรายได้ไม่เกิน 1.8 ล้านบาท ต่อปี ได้รับยกเว้นภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา*
• ผู้ประกอบการ SMEs ได้รับการลดภาษี หักค่าสึกหรอและค่าเสื่อมราคาในอัตราเร่ง และคิดรายจ่ายที่หักได้มากกว่า 1 เท่า
น้ำปลา เป็นผลิตภัณฑ์เครื่องปรุงรสที่ใช้ปรุงแต่งกลิ่นรสของอาหาร ได้จากการหมักปลากับเกลือ...
ในปัจจุบันความต้องการใช้ ไม้ยางพารา ทั้งในด้านเป็นวัตถุดิบหรือใน การแป...
ในสมัยก่อน นักพัฒนาโปรแกรม (Program) หรือซอฟท์แวร์ (Software) ที่ใช้กับเครื่อง คอมพิวเต...
ผลิตภัณฑ์ปลาร้านับว่าเป็นอาหารแปรรูปที่เริ่มขยับจากธุรกิจในระดับครัว เรือนหรือธุรกิจขนา...
ความนิยมของ “ผลิตภัณฑ์เสริมอาหาร”หรือที่เราเรียกอย่างติดปากว่า “อาห...
ตลาดผลิตภัณฑ์สบู่ในไทยนั้นมีการเติบโตอย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าเศรษฐกิจจะผกผันเพียงใด แต่มูล...
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่า “ลำไยอบแห้ง” เป็นหนึ่งในบรรดาของฝากยอดฮ...
ภายใต้นโยบายของรัฐบาลที่จะผลักดันให้ประเทศไทยเป็นครัวโลก “อาหารฮาลาล” ของชา...
เครื่องประดับ” เป็นของคู่กับผู้หญิงในทุกยุคทุกสมัย แต่ปัจจุบันผู้ชายก็นิยม เครื่อ...
ของเล่น เป็นสิ่งที่พ่อแม่สามารถใช้ในการเสริมสร้างพัฒนาการของเด็กๆ ได้ ซึ่งแต่ละ ช่วงอาย...
ไม่ว่าจะกี่ยุคกี่สมัย "กาแฟ"ก็ยังคงรักษาสถานะเครื่อง ดื่มยอด...
ผ้าทอลายขิด เป็นภูมิปัญญาพื้นบ้านของไทยที่สืบทอดกันมาช้านาน ผ้าทอลายขิ...
ซอสปรุงรส เป็นผลิตภัณฑ์ที่ช่วยปรุงแต่งรสชาติอาหารของเราให้อร่อยกลมกล่อม และมีกลิ่นหอมยิ...
ปัจจุบันผู้บริโภคทุกเพศทุกวัยต่างสนใจเข้าไปใช้บริการธุรกิจเสริมความงามกันอย่างมาก ทั้งน...
สถานีโทรทัศน์ท้องถิ่น” ถูกพัฒนาต่อยอดมาจากสถานีวิทยุชุมชน เนื่องจากสื่อ โทรทัศน์ส...
ธุรกิจร้านอาหาร” มีอยู่เป็นจำนวนมากเนื่องจากอาหารเป็นหนึ่งในปัจจัยสี่ที่มนุษย์ จำ...
ร้านขายดอกไม้” เป็นอีกหนึ่งธุรกิจที่มีคนสนใจเป็นจำนวนมาก เนื่องจากดอกไม้สามารถใช้...
เครื่องใช้ภายในบ้านที่ทำจากไม้กำลังเป็นที่นิยมทั้งคนไทย และชาวต่างประเทศ เนื่องจากมีควา...
“ผ้าไหม” มรดกแห่งภูมิปัญญาไทยที่สืบทอดกันมาอย่างช้านาน ถือ...
วัสดุก่อสร้างมีอยู่หลากหลายกลุ่ม ได้แก่ ปูนซีเมนต์, กระเบื้องหลังคา, อิฐบล็อก, ทราย,ท่อ...